در روش‌های اولیه و سنتی کشت محصول، گیاه مواد مغذی مورد نیاز خود را از خاک می‌گرفت. اما با گذشت زمان و خالی شدن خاک از املاح، در روش کشت گلخانه ای، تغذیه گیاهان گلخانه ای توسط انسان باید انجام شود.
گیاهان نیز مانند انسانها برای رشد و نمو به مواد غذایی نیاز دارند. فتوسنتز تامین تامین‌کننده هیدرات کربن و است بعلاوه عناصر معدنی خاصی از محیط ریشه جذب گیاه شود. به خصوص در سیستم‌های کشت بدون خاک و در گلخانه های هیدروپونیک، بسیار اهمیت دارد. باید بدانید روش درست انجام این کار چگونه است، گیاه به چه عناصری نیازمند است، چگونه باید فهمید گیاه به چه عناصری نیاز دارد و بسیاری موارد دیگر که حائز اهمیت است. اگر می‌خواهید درباره نحوه تغذیه گیاهان در گلخانه بدانید، حتما ادامه این محتوا را از وب‌سایت گلخانه ساز نهال رویش بخوانید.
برای تغذیه گیاه در گلخانه، همه‌ی عناصر مورد نیاز نیست. جذب عناصر توسط ریشه اختصاصی نیست، به این معنی که وجود عناصر خاصی در گیاه دلیل بر ضروری بودن آن برای رشد و نمو نیست. گیاه قادر به تشخیص مواد جذب شده از خاک نیست، چون اگر چنین بود، علف کش‌ها را جذب نمی‌کرد. شرایط ضروری بودن عنصر این است که فرد آن عنصر رشد رویشی و زایشی را با مشکل مواجه کند. با بکار بردن عنصر علایم کمبود برطرف شود و عنصر مستقیماً در تغذیه گیاه نه در فعالیت‌های شیمیایی یا میکروبیولوژیکی خاک یا محیط کشت موثر باشد. سلنیوم و سیلیکون توسط گیاه جذب می‌شوند و گاهی جذب این عناصر آن قدر شدید است که خوک‌هایی که از این گیاهان تغذیه می‌کنند در اثر مسمومیت می‌میرند. برخی حشره کش‌ها که به خاک اضافه می‌شوند از طریق سیستم آوندی به تمام قسمت‌های گیاه منتقل و در اثر تغذیه حشره از شیره گیاه منجر به مرگ آن می‌شود.
برای آنکه بدانید در تغذیه گیاهان گلخانه ای به چه موادی نیاز است، باید ابتدا ساختار گیاه را بشناسید. ۹۰ درصد وزن گیاه را آب و ۹۰ درصد وزن ماده خشک را کربن، هیدروژن و اکسیژن تشکیل می دهد و ۱۰ درصد باقیمانده را ۱۴ عنصر ضروری تشکیل می‌دهند (۱۲ عنصر شامل عناصر پرمصرف و کم‌مصرف و کلر و سدیم می‌باشند.
اگر بعد در دمای ۵۰۰ درجه سانتیگراد به مدت ۴ ساعت قرار داده شود می‌شود که ۹۰–۹۵ درصد برگ را آب تشکیل می‌دهد و دارای ۵–۱۰ درصد ماده خشک می‌باشد و ۱– ۲۵ درصد وزن خشک گیاه را مواد معدنی تشکیل می‌دهند. میزان مواد معدنی بستگی به نوع گیاه، نوع اندام یا بافت و سن آن دارد. میزان مواد معدنی در بذر بیشتر از میوه، و در ریشه کوچک، بیشتر از ریشه بزرگ می‌باشد. دی اکسید کربن خاک در ترکیب با آب تشکیل اسید کربنیک می‌دهد که باعث شکستن مواد آلی خاک ذرات به خاک و کودها می‌شود و باعث آزاد شدن یون‌ها و جذب آنها توسط ریشه می‌گردد.
سایر عناصر برای تغذیه گیاهان گلخانه ای شامل آلومینیم، سدیم و سیلیسیم است که به مقدار زیاد در بافت برگ دیده می‌شود. سدیم بیش از ۱۰۰۰۰ پی پی‌ام در بافت برگ میخک باعث عدم بازشدن جوانه گل می‌شود. در آزالیا میزان ۶۰۰۰ پی پی‌ام سدیم باعث سوختگی برگ و کاهش رشد می‌گردد.
بیشترین میزان آلومینیم در ریشه وجود دارد. گیاهان کاشته شده در خاک‌های اسیدی دارای میزان آلومینیم بیشتری نسبت به خاک‌های قلیایی هستند. آلومینیم در pH پایین در دسترس گیاه قرار می‌گیرد. در هورتانسیا رنگ گل وابسته به مقدار آلومینیم آزاد در خاک است. آلومینیوم کافی باعث آبی شدن رنگ گل و کمبود آن باعث صورتی یا قرمز شدن رنگ گل می‌شود. گل کاران با کوددهی فسفر، قابلیت دسترسی به آلومینیم آزاد خاک را کنترل می‌کنند. فسفر یون آلومینیم را در بر گرفته و از جذب آن توسط گیاه جلوگیری می‌کند.
کاه غلات دارای سیلیسیم است. به استثنای اکسیژن، میزان سیلیسیم خاک نسبت به سایر عناصر بیشتر است. سیلیسیم بر ظرفیت تبادل کاتیونی خاک اثر می‌گذارد و زیادی سیلیسیم باعث افزایش این ظرفیت شده و در نهایت منجر به باروری خاک می‌شود. فلور به میزان ۴–۳ پی پی‌ام در آب وجود دارد. در برخی شهرها ا پی پی‌ام فلور را به آب اضافه می‌کنند. گیاهان خانواده لیلیاسه بسیار حساس به این عنصر بوده و در ۲۵/۰ پی پی‌ام نوک برگ آن دچار سوختگی می‌شود. در pH۵ /۶–۶، یون فلور توسط کلسیم نگهداشته شده و قابل جذب گیاه نیست. کارخانه‌های تولید کود سوپرفسفات تولید مقدار زیادی فلور در هوا می‌کنند که باعث آلودگی هوا می‌شود.